Vriendenschaar sluit seizoen goed af.
Toen vorig jaar bij de indeling bekend werd dat Vriendenschaar in de poule samen met Reeuwijk was ingedeeld, eiste (met een knipoog) voorzitter Eef Zwanenburg maar 1 ding. Tegen Reeuwijk moest er gewonnen worden. Zo’ n streekderby heeft toch altijd wel wat extra’s. Vriendenschaar kon al terugkijken op een geslaagd veldseizoen. De eerste helft voor de zaal werden er precies die 3 wedstrijden gewonnen die op het lijstje stonden “deze moet”. Weidevogels, Korbis en Reeuwijk stonden dan ook op de ranglijst onder Vriendenschaar. Maar na een hele zaalcompetitie kan de (korfbal)wereld er opeens volledig anders uitzien. Bij De Knikker keukens ploeg waren Rolf de Bree en Edwin van Staalduinen inmiddels bij de ploeg gekomen. De eerste veldwedstrijd, de return tegen ODO werd verrassend gewonnen, daarna een cruciaal duel tegen Weidevogels die zeer overtuigend werd gewonnen. Een goede wedstrijd tegen kampioen Achilles, weliswaar verloren maar met opgeheven hoofd het veld af. En toen thuis de grootste verrassing, winst tegen het redelijk ongenaakbare Koag. Vriendenschaar was zo goed als veilig met 12 punten. Alleen in theorie zouden de bodegravers nog ingehaald kunnen worden door Korbis e/o Weidevogels. Reeuwijk moest helaas afhaken in de strijd om lijfsbehoud. Een zwakke eerste helft en een ijzersterke tweede helft tegen GKV betekende definitieve plaatsing in de 2 e klasse volgend seizoen. Vriendenschaar stond zelfs op de derde plaats. Een geweldige zeperd thuis tegen Korbis zette Vriendenschaar weer even met beide benen op de grond. En dan nu, nog een keer opladen voor het prestige duel tegen Reeuwkijk. Winnen zou betekenen dat de derde plek ook echt gerealiseerd zou zijn. Vooraf een prestatie waar direct voor getekend zou zijn. Het was benauwd drukkend en beide ploegen wilden absoluut niet voor elkaar onder doen. Pas na 9 minuten kwam de wedstrijd echt los door een treffer van de uitstekend spelende Ron Koster, die nu echt, in zijn laatste wedstrijd nog eenmaal alles uit kast wilde halen en op een waardige wijze zijn afscheid wilde inluiden. Na een snelle tegentreffer van Reeuwijk, liet Vriendenschaar zien toch wel de bovenliggende ploeg te zijn. Met alle respect voor Reeuwijk overigens, die vochten als leeuwen. De bodegravers liepen uit tot 1-5, Reeuwijk beet zich vast en kwam terug tot 3-5 en later zelfs tot 5-6. Er was strijd, er was passie, zeker niet altijd het mooiste korfbal, maar daar gaf niemand wat om. Vlak voor rust stelde Vriendenschaar licht orde op zaken door met 6-8 de rust in te gaan. Een zekerheid hadden de bodegravers, de tweede helft zou met minimaal dezelfde energie gespeeld moeten worden. Reeuwijk was nog lang niet verslagen. Vriendenschaar pakte goed door in de eerste fase van de tweede helft, steeds meer spelers wisten de korf te vinden. En langzaam werd de voorsprong uitgebouwd tot 6-11. Het was nu buigen of barsten voor de Reeuwijkers. En ze bogen heel knap het verschil toch weer terug tot 3. 10-13 Stond het inmiddels ruim in de tweede helft. Vriendenschaar controleerde wel, alleen had niet altijd vat op de snelle aanvallen van de Reeuwijkers. Zelf blijven scoren was het devies. En dat deed Vriendenschaar gelukkig. Rolf de Bree, die ook een puikewedstrijd speelde gaf zijn laatste wedstrijd een mooie kleur door fraai de laatste treffer te produceren 11 – 15. Met nog een halve minuut op de klok, kreeg de Vriendenschaar aanval nog een keer balbezit, de onverzettelijke en sterke Frank van Buren denderde in een rechte streep naar de korf, bijna scoorde hij de mooiste treffer van deze wedstrijd, ware het niet dat hij zwaar gehinderd werd, wat Vriendenschaar nog een allerlaatste strafworp opleverde. Dit was het droomscenario, Ron Koster, die zeer tegen zijn gewoonte al een stip gemist had, kon nu na het afronden van deze buitenkans echt op de schouders. Zelfs Reeuwijk gunde het hem. Daarbij is het bijna tegeltjeswijsheiddat de tweede strafworp er altijd in gaat, als de eerste gemist is. Ach…. het voordeel is nu dat niemand die hierbij aanwezig was dit moment nog zal vergeten. Ron Koster miste. Het mocht de pret niet drukken, deze lastige pot was keurig gewonnen, het debacle van vorige week was weggepoetst. De derde plek een feit en de voorzitter glom van oor tot oor. Ron Koster en Rolf de Bree bedankt voor wat jullie voor de ploeg betekend hebben, jullie zullen gemist worden. En wie weet……de deur blijft natuurlijk wagenwijd openstaan. Beelden en leuke interviews van deze wedstrijd zijn terug te zien op de sites van REBO nieuws en RTV Bodegraven.